Dag 5 Kedange Sur Canner - Servigny-les-sainte-barbe

Vandaag staat er weer een flinke etappe van 27km op het programma door het Franse platteland. Maar eerst ontbijten op zijn frans: baguettes avec ses fromages et des croissants. Hoewel het hotel nogal basic is, heb ik toch heel goed geslapen, beter eigenlijk dan in de fancy hotels van de afgelopen 2 dagen. Iets voor 9 uur zijn we weer op pad. Ik stop nog even bij de plaatselijke bakker. Eerst krijg ik maar liefst 8 km asfalt te verwerken, het meeste langs een hoofdbaan.

Gelukkig is het heel rustig, het weer ideaal en het uitzicht mooi, maar ideaal is het niet. Daarna betert het. Bos, veld en kleine dorpjes wisselen mekaar af.

De dorpjes zijn dikwijls wel gezellig, maar er is nooit iets te zien. In Vigy zijn de beide winkels gesloten(de enigen op de route). Het cafe is wel open zodat ik een koffietje kan drinken na mijn pain au chocolat van de bakker. 

Ik maak een praatje met een paar Duitse dames die richting Compostella wandelen. Nog 8 kilometer, waarvan enkele door mooi bos. Ik kies op tijd mn afslag want de laatste 3 km moet ik richting logies, een chambre dhotes in een van die dorpjes zonder winkel, restaurant of café. 

Dag 4 Schengen - Kedange sur Canner

Vandaag verlaat ik de Moezelvallei en trek het Franse platteland in. De route is een stevige 27,5 km en telt zo'n 600 hoogtemeters. Ik weet uit verslagen van vorige dandelaars dat er een stuk afgesloten is tussen Sierck les bains en Montenach wegens een aantasting van de bomen waardoor er veel bomen op het pad liggen en er een gevaar is voor vallende takken. We zullen wel zien hoe het loopt.

Eerst is er nog een laatste stukje van 4 km langs de Moezel tot in Sierck Les Bains, langs een aangenaam, soms bebost wandel/fietspad. Wat me onmiddellijk opvalt is dat de bewegwijzering terug in wit/rood is.

Het voelt toch meer vertrouwd aan, na de afwijkende en verschillende tekens in Luxemburg. In Sierck Les Bains vind ik een authentiek fruitwinkeltje en ik kan het niet laten om nog een koel drankje en een verse nectarine in te slaan. 

Ik let op om in het centrum niet de verkeerde Gr te gaan volgen want er kruisen er 2. Net voorbij het centrum hangt er een waarschuwing dat alle wandelroutes opnieuw bewegwijzerd zijn om het stuk van de zieke te vermijden. Ik blijf de tekens volgen en de route is inderdaad verschillend van mn gps- track. De bewegwijzering is echter zo goed en overvloedig dat de weg vinden geen enkel probleem is. De route komt terug bij de originele in het centrum van Montenach. 

De rest van de wandeling is een afwisseling van bos en veld, maar vooral in de velden zijn de veldwegen pas geasfalteerd. Kilometers lang loop ik over pikzwart en heet asfalt.

Ondanks super dry aircooled turbo sokken hoor ik mn voeten pruttelen in mn schoenen. Tegen het einde van de wandeling begint de route plots opnieuw af te wijken van de gps track. Omdat de bewegwijzering al heel de dag super en gloednieuw is volg ik ook hier de pijltjes, en daar heb ik heen spijt van. De laatste 4 km zijn de mooiste van heel de dag. 

Iets voor 4 kom ik aan in Kedange Sur Canner waar een ijskoude pint op me wacht😉

Dag 3 Stadtbredimus - Schengen (Perl)

Vandaag de laatste Moezeldag. Het is stralend weer en het belooft een warme dag te worden. Niet zo extreem als vorig jaar, toen ik bij 37 graden meer gezweet heb dan in onze sauna, maar toch neem ik voldoende drank mee. Ondanks een akkefietje bij het uitchecken (18€ voor 1 bier vond ik er wat over) ben ik toch al net voor 9 uur op wandel. 

Het eerste stuk naar Remich loopt onverwacht door een heerlijk stuk bos, met feeërieke vlonderpadjes langs een kronkelend beekje. Ik ben helemaal alleen en het is nog lekker koel. Puur genieten.

Vanaf Remich is het weer allemaal wijngaarden wat de klok slaat. De route is overigens net even lang als gisteren, 23 km en een kleine 800 hoogtemeters. 

Na Remich is er bijna nog uitsluitend asfalt.

 Hoewel er buiten een lokale wijnboer met zijn minitractor geen mens te bespeuren valt is het toch niet ideaal, zeker niet in de vlakke zon. We proberen het ons niet te veel aan te trekken. In een van de gehuchtjes zie ik een onopvallend lokaal café dat wonderwel geopend is. Ik laat me een fris colaatje op het beschaduwde terras welgevallen.

Rond half vier kom ik in Schengen aan. Een bekende naam in de Europese geschiedenis en het is er duidelijk aan te zien.

Ik slaap vanavond aan de overkant van de brug, en dat is Duitsland. En zo zal ik tijdens deze korte tocht toch weer in 3 landen overnacht hebben.

Dag 2 Grevenmacher - Stadtbredimus

Vandaag begint het echte werk. De komende 4 dagen staan er telkens meer ean 20 km op het programma. Vandaag gaat het naar Stadtbredimus, een klein gehuchtje langs de Moezel. Vandaag en morgen worden trouwens de moezelwijngaarddagen bij uitstek. 

Eerst voor de 4de keer de bus nemen van het hotel naar het centrum van Grevenmacher, en dan kunnen we er aan beginnen. De route gaat maar liefst 4 keer de valleiwand op en af, goed voor een 750 hoogtemeters.

 

Het uitzicht is afwisselend wijngaard, bos en dorpjes. Vooral het bos is soms lekker verkoelend, al is het weer eigenlijk ideaal wandelweer. 

Na de middag is het nog vooral wijngaard op asfalt, en ik ben blij dat ik er vlotjes geraakt ben.

Dag 1 Wasserbillig - Grevenmacher

Exact 1 jaar na mijn eerste meerdaagse GR5-trip neem ik de draad weer op waar ik vorig jaar geëindigd ben: Wasserbillig in Luxemburg, aan de Moezel op de grens met Duitsland. 

Om ee op een deftig uur aan te kunnen beginnen was ik gisteren al afgereisd naar Luxemburg stad. Een vlotte treinreis, een goed hotel en een lekkere authentieke Italiaanse maaltijd, ideaal om te chillen voor de tocht. 

Vandaag eerst nog een uurtje bus, en dan kunnen we aan de eerste 14 km beginnen. In totaal staan er zo'n 130 km op het programma om binnen 6 dagen in Metz aan te komen. 

Het is een bekend gezicht om de veerpont in Wasserbillig terug te zien. De eerste km lopen langs een fiets/wabdelpad aan de Moezel. 

In Mertert verlaat ik voor even de rivier maar het asfalt blift nog enkele kms. Tot ik op den duur plots toch midden in het bos sta en een heel mooi valleitje volg. 

Heel even is het bijna een Mullertal light, heel even...

Daarna komen nog wat fotogenieke uitzichten,. En als ik Grevenmacher nader word ik nog getrakteerd op enkele wijngaarden.

Al bij al een mooie en makkelijke inloopdag. Om half drie zit ik al op een terrasje in Grevenmacher. Goed op tijd om straks nog de Wimbledon finale te kijken :-)