Adios Buenos Aires & Welkomst asado in Capitán Miranda

De tango avond in Café Los Angelitos was zeker een belevenis. 10 dansers, 5 muzikanten en 2 zangers gaven 1,5 uur het beste van zichzelf. In sneltrein tempo wisselden ze van outfit en type dans. Sommige stukken waren zeer traag en passioneel, andere dan weer zeer snel, kortom een mooie kennismaking met de ziel van tango.
Dinsdag was onze laatste dag in Buenos Aires en hebben we het openbaar busvervoer leren kennen: zeer snel, enorm veel verschillende lijnen en maatschappijen, de ene keer overvol en de andere keer dan weer zo goed als leeg. We startten de dag weer met een zeer gevarieerd ontbijt, waarna we richting Recoleta reden. We konden nog snel aanpikken bij de Engelse rondleiding in het kerkhof, bekend om zijn talrijke familiegraven, vooral ook de rustplaats van Evita Peron. Verschroeiende hitte en die graven boden aan iedereen welkome schaduw. Genoeg doden gezien en we namen de bus naar andere kant van centrum: de "gevaarlijke" buurt van La Boca, arme wijk vooral gekend voor artistieke schilderingen en de kleurrijke huizen. Enorm toeristisch, beetje Rue des Bouchers. Gelukkig vonden we een heel gezellig familierestaurantje met heel lekkere tostadito. Genoeg verkoeld slenterden we nog wat door deze wijk: zo gevaarlijk leek het ons niet direct, maar als je door paar steegjes keek, denk ik dat we toch niet zouden willen weten wat zich daar 's avonds laat zou afspelen. We keerden terug naar logies voor bagage en nu kozen we voor taxi richting Retiro.

Om 18.55u stipt zetten we koers richting Posadas, op 1ste rij bovenaan in de colectivo, full view van omgeving en coche cama om ons volledig neer te vleien. De service was excellent, het aantal uren slaap was beperkt maar door de vele ruimte toch goed geslapen. Nog een snel ontbijtje rond 6.30h en bijna stipt op tijd arriveerden we in Posadas, waar tia Greta en Ricardo ons stonden op te wachten. Hartelijke ontvangst, honderduit vertellen en zonder problemen de grensposten in Argentinië en Paraguay gepasseerd. Eenmaal thuis bij tia Greta was het nadien een komen en gaan van familieleden, die al eens kwamen kijken naar die Belgische familie. In de late namiddag zijn we naar de koeienmelkerij van tia Annemarie geweest: alles nog super ambachtelijk. Ook tio Guido passeerde, met zijn motocicleta en melkkan achteraan vastgebonden om melk te gaan leveren aan de locale buren. Geweldig!!! Nadien nog wat bijpraten, terwijl de grill voor asado geleverd werd en vanaf 20h kwam iedereen druppelsgewijs toegestroomd, met drank of lekkers voor het avondmaal. De enorme spiezen werden gevuld met grote hompen vlees en draaiden er lustig op los boven de smeulende kolen. Een feestmaal met vlees, sopa Paraguaya, maniok, chipa, salade en een enorme welkomsttaart: de 41 aanwezigen lieten het zich, net als wij 2, duchtig smaken. Dat alles doorgespoeld met de nodige frisse pilsbiertjes (want rond 22u was het nog steeds 26°C), het was geslaagd. Iets na middernacht konden we dan ons bedje opzoeken (het is nl.morgen weer werken voor de meesten), blij dat we hopelijk wat kunnen bijslapen na die busnacht. Buenas noches Capitán Miranda en calle Hellemans. Que duerman bien.