Vanmorgen weer luxueus kunnen uitslapen tot 7u. Genieten want het zal waarschijnlijk niet meer zo vaak voorvallen. Het ontbijtbuffet was net zoals de voorbije dagen: koffie, thee, toast, roereieren en confituur. Maar het smaakte weer goed. We namen ook ineens afscheid van onze Oostenrijkse vrienden: zij zouden hier al de catamaran nemen naar Pudeto. Rond 9u zetten ook wij, volledig gepakt en gezakt, koers richting laatste logies: refugio Grey aan het gelijknamige meer en gletsjer. Ingepakt was ook letterlijk te verstaan:
Het waait echt stevig en soms zit er ook wat nattigheid tussen en dus hebben we voor de eerste keer onze volledige regen uitrusting aan. Net zo windstil als het gisteren was, net zo hard waait het vandaag. Stilte voor de storm bestaat dus echt wel....
Vol goede moed wandelden we dus recht tegen de wind in, op sommige plaatsen echt wel hevig (55 km/u), maar dat was eigenlijk nog niets vergeleken met de storm op het pinguïn eiland. Het landschap is weer helemaal anders, we starten door een kleinere vallei waar we langzaam uitklimmen. Als we na een uurtje of zo een eerste glimp van het Lago Grey te zien krijgen vallen ons direct de fel witblauwe ijsschotsen op die er in ronddrijven. En we zijn nog niet eens in de buurt van de gletsjer! Op de mirador naar de gletsjer was het toch even concentreren want daar waaide je bijna van het plateau. Snel dus de nodige foto's nemen en dan verder richting refugio. De wandeling ging vooral door bos, weer een heel ander zicht dan gisteren. Jammer genoeg bleken vele bomen verbrand door een bosbrand en de natuur deed hier zijn best om terug op te leven. Kort na de middag arriveerden we in onze refugio, waar we bij een pintje en koffie blij waren de W-trekking goed beëindigd te hebben. Aangezien de zon er plotseling doorkwam, besloten we gauw nog even te gaan wandelen naar de volgende mirador. We stonden even later nog niet fijn buiten of het was weer helemaal grijs en het miezerde lichtjes. Eén ding staat vast: wisselvalligheid troef in Torres del Paine. De kleine wandeling naar de mirador bood een mooi uitzicht op de gletsjer.
Terug in de refugio zagen we onze Duitse vrienden weer terug en bij de bar praatten we bij over de voorbije dagen, fotografie, reizen, etc. Nog even dutje doen en dan was het weer tijd voor het avondeten, waarna rond 21u bij velen de pijp weer uit was en we richting bed trokken.
Terwijl ik dit nu schrijf, valt de regen met bakken uit de hemel, begonnen net voor het avondmaal. Als dat geen geluk is, weet ik het niet: de afgelopen dagen hebben we fantastisch weer gehad, zodat we volop hebben kunnen genieten van de prachtige landschappen. Morgen nog een afsluiter met een boottocht langs de gletsjer. Hopelijk regent het dan niet meer en maken zonnestralen er een fantastisch schouwspel van. Laten we hopen. Slaapwel!
Het waait echt stevig en soms zit er ook wat nattigheid tussen en dus hebben we voor de eerste keer onze volledige regen uitrusting aan. Net zo windstil als het gisteren was, net zo hard waait het vandaag. Stilte voor de storm bestaat dus echt wel....
Vol goede moed wandelden we dus recht tegen de wind in, op sommige plaatsen echt wel hevig (55 km/u), maar dat was eigenlijk nog niets vergeleken met de storm op het pinguïn eiland. Het landschap is weer helemaal anders, we starten door een kleinere vallei waar we langzaam uitklimmen. Als we na een uurtje of zo een eerste glimp van het Lago Grey te zien krijgen vallen ons direct de fel witblauwe ijsschotsen op die er in ronddrijven. En we zijn nog niet eens in de buurt van de gletsjer! Op de mirador naar de gletsjer was het toch even concentreren want daar waaide je bijna van het plateau. Snel dus de nodige foto's nemen en dan verder richting refugio. De wandeling ging vooral door bos, weer een heel ander zicht dan gisteren. Jammer genoeg bleken vele bomen verbrand door een bosbrand en de natuur deed hier zijn best om terug op te leven. Kort na de middag arriveerden we in onze refugio, waar we bij een pintje en koffie blij waren de W-trekking goed beëindigd te hebben. Aangezien de zon er plotseling doorkwam, besloten we gauw nog even te gaan wandelen naar de volgende mirador. We stonden even later nog niet fijn buiten of het was weer helemaal grijs en het miezerde lichtjes. Eén ding staat vast: wisselvalligheid troef in Torres del Paine. De kleine wandeling naar de mirador bood een mooi uitzicht op de gletsjer.
Terug in de refugio zagen we onze Duitse vrienden weer terug en bij de bar praatten we bij over de voorbije dagen, fotografie, reizen, etc. Nog even dutje doen en dan was het weer tijd voor het avondeten, waarna rond 21u bij velen de pijp weer uit was en we richting bed trokken.
Terwijl ik dit nu schrijf, valt de regen met bakken uit de hemel, begonnen net voor het avondmaal. Als dat geen geluk is, weet ik het niet: de afgelopen dagen hebben we fantastisch weer gehad, zodat we volop hebben kunnen genieten van de prachtige landschappen. Morgen nog een afsluiter met een boottocht langs de gletsjer. Hopelijk regent het dan niet meer en maken zonnestralen er een fantastisch schouwspel van. Laten we hopen. Slaapwel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten