maandag 7 maart 2016

Puerto Natales en Torres del Paine, el fin del mundo

Gisteren zijn we vanuit Punta Arenas vertrokken voor een busreis van een kleine 3 uur naar Puerto Natales, de uitvalsbasis voor de W-trekking in Torres de Paine. In Natales aangekomen in het busstation hadden we eerst echter nog wat werk: bustickets voor rit naar inkom van Torres del Paine en ineens ook de bustickets naar El Calafate voor zaterdag. Dan richting onze B&B, uitgebaat door de heel charmante Lucy. Een heel gerieflijke kamer, dat zag er weer dik in orde uit. Dan tijd om het stadje te verkennen. Veel is er niet te zien, maar onder een stralende zon liepen we voorbij de Plaza de Armas richting rivier. Zeer mooi uitzicht daar op de omgeving en bovendien prachtige kleuren schakeringen. Fotomoment! Bovendien was het zondag en de plaatselijke kinderen / jeugd amuseerden zich op het speelplein. Dan nog passeren in de enige supermarkt open op zondag voor het inslaan van trekking proviand. Blijkbaar waren we niet alleen: de rekken mueslibars, koekjes en chocolade waren zo goed als geplunderd, maar met nodige alertheid vonden we toch alles wat we wilden hebben. Missie geslaagd, nu terug naar logies voor douche en dan lekker gaan eten. En dat het lekker was, is zeker: de picada van Carlitos werd bevolkt door zowel locals als trekkers volk. Het eten was goede dagelijkse kost en dat doorgespoeld met een lekkere Chileense Casillero del Diablo. Mmmmmm, we waren voldaan en aangesterkt voor een goede nachtrust.
Om 5.30 liep de wekker weer af, superlekker ontbijt om 6.00u om dan nog de laatste spullen in onze trekkers rugzak te laden. Stipt 7u zeiden we Lucy tot ziens tot vrijdag en stapten opnieuw richting busstation. Zo vroeg in de ochtend, dan denk je geen kat te zien. Wrong! Gewoon de meute rugzakken volgen en je geraakte er wel. Stipt 7.30u zette de bus vaart richting ingang TDP. Over openbaar vervoer tot nu toe niets dan lof: stipt tot op minuut, comfortabel, netjes, we kunnen echt niet klagen.
Een kleine 1,5u later stonden we bij Laguna Amarga, de ingangspoort voor het park. De drommen trekkers kreeg duidelijke regels: formulier invullen, betalen, formulier afgeven, safety video bekijken en dan je correcte vervoersmiddel nemen voor je volgende bestemming. Het was duidelijk: dit is een goed geoliede machine die toelaat groot aantal toeristen het park op allerlei manieren te leren kennen: in refugio's, in hotels, op campings of als dagtoerist. Voor ieder wat wils. Wij nemen nog een laatste bus richting hotel Las Torres en daar aangekomen, kunnen we eindelijk onze wandeling naar refugio El Chileno inzetten. Het is ineens een pittige klim van kleine 2u. Onze refugio ligt in vallei aan riviertje, mooi! Na registratie en nodige documenten, drinken we nog iets en vatten daarna wandeling aan naar Base de Torres. Het pad loopt door mooi bos, met de nodige riviertjes. De Torres liggen echter volledig in de wolken dus klein beetje ontgoocheld keren we terug naar de refugio. We rusten een beetje, socializen wat met de andere gasten en genieten van een redelijk avondmaal, weerom met een glaasje Casillero. Nog een beetje praten maar dan kruipt iedereen vroeg onder de wol. Rond 22u is het hier muisstil, behalve de rivier die onvermoeid blijft doorstromen. Slaapwel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten