Na een goeie nachtrust en een redelijk ontbijt sta ik iets voor acht te wachten op de parking. En ja hoor, stipt op tijd is mn taxi daar, dus om kwart over acht sta ik al in Montauville aan de start van het wandelpad. Het weer is stralend, maar toch is er nog die heerlijke ochtendkoelte.
Ik heb er zin in !
We stijgen geleidelijk aan enkele kilometers. Na een tijdje opent het landschap zich met glooiende velden. Maar dan duiken we tussen 2 velden in een strookje van misschien 15 meter bos, waardoor je toch beschut loopt, en het heeft wel sfeer.
Na nog een paar kilometer wordt het bos groter en verdwijnen de velden voor even. Waar ik gisteren echt heel de dag niemand ben tegengekomen behalve 2 houthakkers, kom ik nu wel een paar andere wandelaars en mountainbikers tegen. Misschien zit de feestdag er voor iets tussen. Toch is het dikwijls genieten van de stilte in de bossen. Tegen de middag opent het landschap zich opnieuw en komen er meer velden. Het is ondertussen ook al redelijk heet aan het worden, en tegen ik in Rogėville ben snak ik naar een beschaduwde lunchplek. Ik heb er dan al een goeie 20 km op zitten.
Ik geniet van de baguette met ingebakken kaas, spekjes en ui die ik nog bij de bakker had weten te scoren voor vertrek.
Het is nu nog zo'n 13 km. De saaie open stukken tussen de velden, de bakkende zon, en het feit dat ik de vroege trein van kwart voor vijf wil halen, maken dat het toch meer een sportieve uitdaging wordt in de namiddag.
Op het einde word ik nog wel verrast door de schoonheid van Liverdun.
Toch nog een paar fotootjes, ėn op tijd voor de trein. Een welverdiend terrasje in Nancy heeft me echt gesmaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten