Eén zorg valt in ieder geval al weg. In Wasserbillig is er geen overnachtingsmogelijkheid dus had ik een overnachting geregeld in Oberbillig aan de overkant van de Moezel. Om daar te geraken moet je een veerpontje nemen. Door personeelsgebrek gold daar de laatste maanden echter een beperkte dienstregeling, tot 5 uur. Maar net vandaag wordt de normale uurregeling hernomen, dus de tijdsdruk valt in ieder geval weg. Dat is trouwens ook goed nieuws voor morgen als ik weer terug moet o mde trein te nemen.
De tocht zelf is dus mooi en lang, en verandert naarmate ik dicht bij het einde kom. Het eerste deel is nog net zo betoverend mooi als gisteren, alleen veel rustiger, dan wordt het meer en meer open om ten slotte te eindigen tussen de wijngaarden aan de Moezel.
Uiteindelijk ben ik toch al om half vijf aan het veer, maar de 28km laten zich toch overal wat voelen.
Aan de overkant lonkt het terras. Dat heb ik wel verdiend na 169 km en zo'n 4700 hoogtemeters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten