Crossing Day

6.00u: wekker loopt af. Dit is hopelijk 1 van de weinige keren dat we deze reis onze wekker moeten opzetten. Het was nochtans niet echt nodig want om 5.00u waren we beiden al wakker: waarschijnlijk door de adrenaline voor onze Crossing.

7u vertrekken we met 12 man in 2 busjes richting startpunt van de tocht: Mangatepopo. Het is bewolkt maar niet echt koud. We zijn natuurlijk bijna allemaal voorzien van goed trekking gerief want we klimmen tot 1900 meters vandaag. Daar kan het weer compleet anders zijn, dus we zijn op alles voorbereid.

7u30: nog een laatste foto en dan vertrekken we voor een tocht van 19,4 kms. De eerste kms gaan door mooi gebied met nog veel plantengroei. Vanaf Soda Springs begint echter het serieuze werk: nu gaan we klimmen tot de top. Steile hellingen, ruigere ondergrond, meer wind, koudere temperaturen, mist en nevel die onze kledij nat maken naarmate we hoger en hoger gaan. Jassen worden dichtgetrokken, mutsen en kappen worden opgezet, handschoenen worden aangetrokken. De gure wind maakt het er bovendien allemaal niet gemakkelijker op. Na 2,5 u vanaf de start hebben we het echter bereikt: ons doel: de Tongariro. Ondanks de gure wind, mist en nattigheid staan we allen boven toch blij te genieten en leggen we onze prestatie vast op de gevoelige plaat. Vanaf nu volgt een steile afdaling langs de Red Crater, normaliter moet de zon hier nu in onze nek schijnen, maar dat moeten we deze keer jammer genoeg missen. Eventjes later passeren we de Emerald Lakes en waarempel verdwijnt de mist af en toe zodat we hier de prachtige kleuren kunnen waarnemen. Normaliter is hier de beste picknick plaats, maar het is nog maar 10.30u dus nog een beetje te vroeg voor middageten. We besluiten verder te trekken tot aan de Ketetahi Hut. Die zien we plots zeer goed liggen als de mist eventjes verdwijnt. Het is bijna 12 u dus tijd voor onze belegde sandwich. Velen hadden hetzelfde idee, dus we zitten daar met zo’n 30 man gezellig ons energiepeil terug op te krikken voor het laatste stuk: de afdaling van 1125 m naar het eindpunt. Naarmate we meer dalen, klaart het weer op en wordt het bijna warm. De vegetatie komt terug en op het einde lopen we zelfs een hele tijd door tropische begroeiing. 13.55u exact bereiken we ons einddoel: 6,5 u voor de Alpine Crossing en dat op ons gemak. Helemaal geen slechte prestatie. We zitten amper 10 min te wachten op onze terugrit of de hemelsluizen zetten zich open. Wat een timing! Beter hadden we het niet kunnen doen. De Crossing afgewerkt zonder last te hebben van regenvlagen. Het maakt onze dag nog beter dan die al was.

Jammer dat we door de mist de toppen van de vulkanen niet hebben kunnen zien, maar dat zijn nu eenmaal de bergen. Onvoorspelbaar en hard. Onze wandeling vandaag laat toch maar weer zien tot wat een wonders de natuur in staat is en de kracht van de natuur is zeker niet te onderschatten. Na een warme douche in ons logies bekijken we de talrijke foto’s en genieten we na van de tocht. Ons avondmaal wordt voor ons klaargemaakt en samen met de andere gasten delen we onze ervaringen van vandaag. Tot slot krijgen we allen nog een certificaat en een “Just done it” T-shirt. Als beloning mogen we morgenvroeg iets langer slapen en later gaan ontbijten. Dat valt bij iedereen in goede aarde. 

Wat een unieke Valentijn! Die zullen we niet gauw meer vergeten.  Liefde is: samen in de wind, regen en mist de Tongariro Alpine Crossing wandelen.

Morgen trekken we verder naar het zuiden om onze reis in het noordereiland af te sluiten in hoofdstad Wellington. Daarna gaan we met de camper verder op avontuur in het zuidereiland.