Een paar dagen geleden beklommen we een kleine bergtop aan de kust van de Coromandel. We waren op weg naar Rotorua en hadden dit plekje uitgekozen voor een kleine wandeling en beklimming van deze kleine berg die eigenlijk op een soort van schiereilandje in zee stak.
Op een gegeven moment waren we eigenlijk een beetje de weg kwijt, en waren al een beetje aan het terug keren in een straat, toen we inwoner tegenkwamen. Wij de weg vragen. De man direct heel joviaal. Just go back to the end of the street, and ignore the "keep out" sign. No worries mate, all the locals do it.
Zo gezegd zo gedaan.
Na een tijdje komen we boven. We genieten van het prachtige uitzicht rondom rond. Op de top zit ook een kerel (op blote voeten !) door een verrekijker voor zich uit te staren. Af en toe pakt hij zijn telefoon en zegt iets terwijl het blijft door zijn verrekijker kijken.
Na een tijdje vraag ik hem of hij een foto van ons wil nemen.
Dat is blijkbaar het sein om ons honderduit te beginnen vertellen wat hij daar doet, wie hij is, en waar hij woont ...
No problem mate, i do this all the time for people. oi live just around the corner you know. Thiieer by the ocean. There's a fishing competition going on at the moment, and i'm spotting for some friends. I spotted a group of Orcas, like 15 of them. Wij verbaasd : Orcas ?! We didn't know they come this close to the coast. Hij enthousiast : Sure mate, they swim right up the haaaarbour gulley here.
Plezant volkje die Nieuwzeelanders...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten