Het Zuidereiland

Eergisteren zijn we aan het tweede deel van onze Nieuw-zeelandreis begonnen : het Zuidereiland.
Onze taxi-chauffeur was precies op tijd en in een wip stonden we aan de interislander ferry terminal. Het inchecken duurde nog geen minuut, en we konden direct aan boord. Even ontbijten, en dan een mooi plekje gezocht op het observatiedeck. Dat was niet zo evident want het schip zat goed vol. De overtocht duurde 3 uur, maar vooral het laatste uur, als het schip de Queen Charlotte sound doorvaart, is adembenemend mooi. De eerste passage als het schip de volle zee verlaat is zo smal dat je er kippevel van krijgt.
Bij aankomst stond er al een dame van de campermaatschappij ons op te wachten met een bordje met onze (compleet verkeerd gespelde) naam op.
Zij bracht ons naar het kantoor waar onze camper stond te blinken. We kregen een heel grondige rondleiding en uitleg over de camper. Dat is ook wel nodig, want er is wel wat te weten over zo'n ding amai. De werking van de elektrische installatie, de werking van het toilet, de vuilwatertank, de properwatertank, de gasfles, de waterpomp, de verwarmingsketel, de microgolf, frigo, vuur, ga zo maar door.
De wagen is een van de kleinere modellen die volledig "self sufficient" zijn. Dat wil zeggen, dat je er in het wilde weg mee kan gaan staan, en dat je in alles kunt voorzien, van koken tot douchen en toilet. Alles is dus heel compact maar heel doordacht in mekaar gezet, en het is enorm aan wat er allemaal gedacht is.
Als we er uiteindelijk mee de baan op gaan lijkt het toch een enorm gevaarte. (Het is een Mercedes sprinter, voor de kenners). Zeker als we direct de scenic route nemen door de bergen omdat dat veel korter is, en veel mooier... maar ook veel smaller en heel bochtig ! Zeker als er nog grotere campers in tegengestelde richting achter de bocht komen.
Tegen de avond komen we in Marau aan, een klein kustplaatsje aan de rand van het Abel Tasman National park, en het laatste plaatsje dat met de auto bereikbaar is voor het park.
We regelen een plaatsje op de camping voor ons huis op wielen, en betalen ineens onze kayaktrip voor de volgende dag.
Dan zetten we onze camper op z'n plaats, en halen ons tuinmeubilair boven om buiten in onze "tuin", te kunnen eten, want het is fantastisch weer.